Na een periode van weinig structuur en volume in mijn training was afgelopen zondag de

jaarlijkse
Run-Bike-Run van Deurningen waaraan ik traditiegetrouw met mijn collega Marc aan deelneem als team.
Om de voorbereiding optimaal te maken had ik voor het gemak 4 dagen voor de wedstrijd nog even een spierscheurtje in mijn nek georganiseerd...(tja, mijn beschermengeltje is op vakantie denk ik)...dit had tot gevolg dat ik mijn hoofd niet naar links of naar achteren kon bewegen. Vooral dat laatste is heel fijn in een tijdrit.
Evenals
vorig jaar had ik veel moeite om een vlakke race te rijden. Veel "toerende" fietsers die niet altijd evengoed vrij baan lieten.
Eigenlijk alleen op kop gefiets,terwijl stayeren was toegestaan, met een wisselend gezelschap van "beste vrienden" in mijn wiel, helaas waren die zelf niet in staat tot kopwerk.

Na een redelijk goede eerste ronde, had ik toch veel last van de harde wind en het feit dat ik alleen vooruit kon kijken met veel pijn. Je gaat dan automatisch rechter op zitten. Uiteindelijk het grootste deel van de rit naar de grond gekeken (zie foto) en gezorgd dat de linker en rechter berm "niet te dichtbij" kwamen.

Vooral mijn collega Marc komt de eer toe dat we ons rivaliserende team met collega's geklopt hebben met bijna 3,5 minuut. Hij was namelijk 4,5 min. sneller dan de collega loper, terwijl ik daarvan 56sec verspeeld heb op collega fietser.
Uit eindelijk hadden we de 35e plek als team en ik had de 18e plek als fietser. Check ook
de totaal uitslag.
(foto's: Jorens Thomassen)
Cijfers en lijntjes