Het ABC van een schouder

Na een iets te fanatiek oefenwedstrijdje op training in Almelo afgelopen donderdag avond, waarbij ik bij een val ongelukkig op mijn schouder was geland, heb ik gezellig de avond doorgebracht op de eerste hulp van het Medisch Spectrum Twente.

Omdat mijn sleutelbeen erg pijn deed en ook op en neer bewoog als ik mijn arm bewoog was ik, bang dat ie voor de 4e keer gebroken zou zijn toch maar ff naar het ziekenhuis gegaan. Ook omdat over 2 dagen het Districts Kampioenschap Veldrijden in Markelo verreden zou worden en ik wilde weten of starten onverantwoord zou zijn.
Afgezien van wat verrekkingen en kneuzingen bleek een partiële luxatie van mijn AC gewricht de boosdoener. In het ABC (Acromion-Band-Clavicula) bleek de B, de gewrichtsband zich niet meer van zijn verbindende taak te kwijten. In de figuur nr.8


1. Ligamentum coracoacromiale
2. Ligamentum trapezoidem en conoideum
3. Ligamentum coracoclaviculare
4. schouderblad {scapula}
5. sleutelbeen {clavicula}
6. bovenarm {humerus}
7. acromion
8. ligamentum acromioclaviculare

Wat is dat nou precies zo'n luxatie van het AC gewricht? www.sportzorg.nl zegt er het volgende over:

"Een luxatie van het AC (=acromion-claviculair (clavicula=sleutelbeen)) gewricht is een losschieten van het uiteinde van het sleutelbeen ter hoogte van het schoudergewricht. Bij het acromion zit het sleutelbeen vast middels diverse stevige banden om het omlaag te trekken. Bij een val op de schouder of arm kan het sleutelbeen breken, maar ook kunnen de bandjes afscheuren. Het gevolg van het scheuren is dat het uiteinde van het sleutelbeen omhoog komt te staan. Je kan het weer terugduwen, maar het schiet direct weer omhoog: het zogenaamde pianotoets-fenomeen. Ik herinner mij uit mijn studie tijd dat dergelijke letsels werden geopereerd; tegenwoordig is men veel terughoudender met opereren en krijgt de patiënt een mitella ter ondersteuning. Ook kan een tapebandage over het AC-gewricht stevigheid en pijnverlichting geven. Na een zestal weken kunnen voorzichtig aan weer de normale activiteiten worden ondernomen. Er blijft afhankelijk van de ernst van de luxatie een “knobbel”op de schouder over."


Dus strak ingetaped om toch te kunnen starten op het DK....nu nog hopen dat het parcours over fluweelzachte ondergrond waar elk kuiltje is uitgehaald zal voeren.....het zal mij benieuwen.
Ik zal me het DK 2008 met veel gevoel herinneren, zoveel is zeker.