Zoals gewoonlijk werd dit verreden op het parcours rond de Zonneberg bij Groot Agelo (Ootmarsum).
Na een nacht van weinig slaap vanwege een opspelende maag, (eigen schuld want veel te zwaar chinees-getafeld de avond ervoor)met frisse moed richting Ootmarsum gepeddeld.
De maag was nog niet echt gekalmeerd maar ik dacht dat het allemaal wel los zou lopen.
Niets was minder waar; zodra het inspannings niveau uitsteeg boven dat van een gemiddelde duurtraining werd ik getrakteerd op een mengsel van maagkramp, misselijkheid en stevige oprispingen die zo fijn je ademhalingspatroon vernaggelen.
Hoe dan ook de eerste paar ronden ging het prima door in de "buik" van het peloton te blijven zitten. Toen halverwege de 4e ronde door een stuurfout van degene voor me de bocht naast het asfalt eindigde met een noodstop als gevolg, was de de aansluiting met het peloton kwijt. Nog even een beetje gelummeld om te kijken of er animo was bij een 2-tal dat ook onvrijwillig naast het asfalt had gestaan (de een had lekgereden, de ander een mechanisch defect)om iets van een organisatie op poten te zetten.
Dat was het geval en met z'n 3en hebben we zo een aantal ronden kop over kop gedraaid. Mijn kopbeurten gingen gepaard met erg veel last van maag en misselijkheid.
Toen we gaandeweg een steeds groter wordend aantal geloste renners "opgeveegd" hadden was er na verloop van tijd geen organisatie meer in de groep. Het gevolg; afwisselend stilvallen en dan weer voluit moeten gaan om geen gat te laten vallen,dit was voor mij de nekslag en na 7 ronden had ik er genoeg van.
Feitelijk was mijn DK de avond ervoor aan tafel al verloren...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten