Een goed begin

Vooraf
Ik zever er al een geruime tijd over door maar gisteren was het dan zover. Het begon al op de parkeerplaats waar zoals voorspeld het ene na het andere bekende gezicht voorbij kwam van dezelfde prettig gestoorde cyclocross-mafketels als vorig seizoen.

Omdat het al de hele week droog weer geweest was en het rondje in Harderwijk traditioneel al snel van aard is, was ik huiverig voor een "criterium op gras" met snelheden boven de 50km/h.Dan zou ik er snel afliggen, immers deze zomer vrijwel geen criteriums kunnen rijden.En bij het inrijden leek het daar inderdaad op.

Ook ik ging net zoals veel anderen al bij het inrijden in een gevaarlijke 180 graden bocht op gravel hard onderuit, voor de wedstrijd begon is deze bocht eruit gehaald, dat werd dus starten met een lichtelijk gehavende knie.

De wedstrijd
Na een slechte loting (ik mocht achteraan aansluiten) en een tradiotioneel slechte start, begint toch een beetje een handelsmerk te worden, reed ik als een van de laatsten de eerste bocht in.
Wat volgde was 1 ronde van opstoppingen en oponthoud tot het veld wat meer uit elkaar lag en daarna een inhaalrace waarin ik volgens mij zonder grote risico's goed gedoseerd zo'n 22 plaatsen heb goedgemaakt, meer als je de uitvallers en opgevers meetelt. Uiteindelijk kwam ik met een supergoedgevoel als 44e over de finish.
Even in perspectief vorig jaar was ik 62e in een race waarin de gemiddelde snelheid een stuk lager lag.

Ik heb in deze editie van de Grote Prijs Shimano mijn hoogste snelheid in een veldrit tot nu toe geklokt: 51km/h...

Al met al een goed begin van het seizoen, ik kan bijna niet wachten tot volgende week in Nieuwkuijk.

Cijfers en lijntjes