Wakker

Vandaag een eekhoorn zien werken aan z'n wintervoorraad, de eerste verkleurde bladeren gespot aan de bomen in mijn straat. De herfst is onmiskenbaar in aantocht en in mij borrelt alweer de onrust van het naderende cross seizoen.

Deze week ook de eerst onwennige uurtjes op de veldritfiets doorgebracht, de donkere maanden met mos, modder, drek, bagger, zand, drassiggras, dijkjes(!),sneeuw, ijs, regen, pijn, en kou staan nu eindelijk voor de deur!

Helaas staan me ook minder leuke dingen te wachten (fiets schoonmaken, kleding wassen) maar toch kan ik niet wachten!

Ik snap dat ik dit niet kan uitleggen aan iemand wiens realiteitszin nog niet is afgebrokkeld door het crossvirus, maar elke crosser weet precies wat ik bedoel en een voor een zullen ze de komende weken onder hun stenen en uit hun schulp te voorschijn komen. Veel van hen heb ik niet gezien sinds januari en als ik ze zie zal het lijken of januari gisteren was en het vorige seizoen nooit geëindigd.

Ik heb de startbevestiging voor Harderwijk al binnen en kreeg gisteren die van Nieuwkuijk.
Het gaat beginnen, ik heb er zin in, en dat wordt alleen maar erger!

Al enkele maanden ren ik regelmatig in een shirt (zie foto) rond met de tekst: "Wake me up when September ends", het zal dit jaar niet nodig zijn.
Ik ben wakker!